Deze zerk heeft een grootte van 205 x 381 cm en is wellicht de grootste zerk op het vaste land van Nederland. De zerk heeft enkele grote breuklijnen. De zerk is linksboven genummerd "47". De zerk heeft een smalle rand en is verder geheel gebeeldhouwd, met aan de randen rakende kolommen, die over de hele lengte opengewerkt zijn.
In dit gedeelte een bloemversiering. De kolommen ondersteunen boven een grote boog, die aan de bovenrand in het midden onderbroken is. Hier bevindt zich, binnen een versierde ovale rand, een aanziend gesteld hoofd met hals, bedekt met een hoed met brede rand, met aan de zijkanten afhangende doeken. Aan weerszijden van de rand rusten op de boog twee liggende naakte engeltjes, met opgetrokken benen en de vleugels zijwaarts omhoog wijzend. Links en rechtsboven bevinden zich wapenschildjes met daaronder het hoofdje van een engeltje met omhoog wijzende vleugels. Het familiewapen linksboven is een dwarsbalk met boven 2 lelies en onder 1 lelie, het wapen van ‘Hackfort’. Rechts het wapen van Boshoff., een uitgerukte boom, de stam daarvan wordt vastgehouden door een klauw van een leeuwenpoot, die rechts in de schild-rand verdwijnt.

Aan de bovenkant van de kolommen, onder de boog-ondersteuning, bevindt zich aan iedere kan een wapenschild, links met een familiewapen met drie droogscheerdersscharen met de punten naar beneden, vergezeld van een ster met 10 korte punten tussen de bovenste twee scharen. Het rechter wapenschild is afgehakt. In het midden van de kolommen bevinden zich ook wapenschilden, het linker is volledig afgehakt of afgesleten en het rechter is gedeeltelijk afgehakt, in de onderste helft is nog een deel van een kruis te zien. Onder in de voetstukken van de pilaren bevinden zich ook wapenschilden, links met een omgewende halve bok en rechts volledig afgehakt.

Tussen de kolommen bevindt zich een alliantiewapen, waarbij de wapens van beide schilden zijn afgehakt, de elkaar aanziende helmen zijn nog aanwezig, met op de linkerhelm met wrong nog duidelijk als helmteken een zittende hond. Rechts is nog vaag een boom te zien als helmteken. Tussen de voetstukken van de kolommen bevindt zich een liggende rechthoek met afgeronde hoeken en versierde rand. Op de rechthoek een 6 regeling opschrift in gotische letters. Dit opschrift luidt:

“INT . JAER . OS . HERE . 1563 . DEN
18. DACH . OCTOBR . STERF . WYNANT . HACK
FERT . Aº . 1582 . DĒ . 15 . FEB . STERF . JOFFER . ALIT .
BOSHOFF . ZYN . HUISFROUWE . GEWEEST . IS .
Aº . 1595 . DEN . 16 . OCTOBER . STERF .
GERHARDT . HACFORT”

In 1563, toen de kerk nog aan de rooms-katholieken behoorde, lag de zerk met nummer 47 bij een pilaar met zicht op het hoofdaltaar met daarop de monstrans met geconsacreerde hostie ofwel het Lichaam van Christus. Een graf met zicht op dit Allerheiligste was een 'eersterangs' plaats voor een katholieke. Later verdween de zerk voor een deel onder een nieuw getimmerde burgemeestersbank.
Bij het herstel van de kerk na WOII werd de zerk geplaatst in de zuiderzijbeuk en als gevolg van de realisatie (2020) van een kelder met berging en toiletten weer verplaatst naar de noorder zijbeuk.

De zerk behoorde aan Wynant Hackfort, gestorven 18 oktober 1563, 38 jaar oud een vrouw met vier jonge kinderen achterlatend. Hij is als eerste bijgezet in de toen nieuw aangelegde grafkelder.

In de zomer van 1546 trouwde hij met zijn buurmeisje Aleyt Boshoff, zij was vrouwe van Huyninck en afkomstig van kasteel Coldenhove/Eerbeek, dochter van Gerrit en Helena Berck. Zijn huwelijk betekende voor Wijnant Hackfort een uitbreiding van zijn netwerk naar de bestuursklasse van Zutphen. De akte die na het overlijden van huisvrouwe Joffer Aleyt Boshoff, 15 februari 1582, werd opgemaakt voor een verdeling van hun nalatenschap over hun kinderen Gerhard, Alard, Christina (Catarina?)en Anna laat het bezit en de grote welstand zien, die het echtpaar Hackfort-Boshoff mede dankzij erfenissen had opgebouwd. Hun rijkdom aan huizen, boerderijen, landbouw-, bos- en weidegronden lag wijd verspreid in en rond de steden Arnhem en Nijmegen, in de Betuwe en op de Veluwe.

Wynant was een van de twee burgemeesters van Arnhem voor de zittingstermijnen 1545/46, 1550/51 samen met Gijsbert van der Hoeven. Net als zijn vader (Oliver) was Wijnant lid van de St. Nicolai broederschap en van de St. Erasmus broederschap van de St. Walburgis in Arnhem. Ook was Wijnant gasthuismeester van het St. Catharinagasthuis. Hij had een huis aan de Koningstraat, naast het Duivelshuis in Arnhem waar hij ook is overleden.

Hij stichtte in 1557 het kasteel ter Horst en een kerk nabij Loenen. In het kasteel werd een nu nog te bewonderen schuilkerk ingericht. Hij en zijn vrouw Alijt Boshoff en hun familiewapens staan afgebeeld onder de schouw van het kasteel. Die wapens zijn ook te vinden in de westzijde van het kerkgebouw.

Oudste zoon Gerhardt Hacfort was ook burgemeester van Arnhem. In juni 1589 werd hij beschuldigd van een verstandhouding met den vijand maar vrijgesproken. Maar wel tot een betaling van 350 gulden veroordeeld wegens onvoorzichtigheid, bestaande uit het voeren van gesprekken met den „lijfschut” van Taxis, den Spaanschen bevelhebber van Zutphen. Op 16 october 1595 werd Gerhardt door zijn knecht Jurrien van Coevorden op den Koedijk te Loenen doodgeschoten. Gerhardt zou een relatie hebben met de geliefde van Jurrien.

Josephus Antonius Martinus baron van Wijnbergen, kapelaan van de Eusebius state in de Varkenstraat begraven in de protestantse Eusebius.
Hij overleed 9 Januari 1809, in den ouderdom van 27 jaren en werd bijgezet in het graf van Hacfort. Zijn vader had van de Hacforts het het recht op het begraven in de Eusebius geërfd. Zijn stoffelijk overschot werd ontdekt bij reparatiewerken in 1888. De stof van het groene lijkgewaad was nog goed bewaard gebleven.

Een link tussen de hier beschreven familie Hacfort en het gelijknamige kasteel Hacfort in Vorden hebben wij tot op heden niet kunnen vaststellen.

De naam Hacfort wordt op verschillende manieren gespeld, ondermeer als Hacfert.